Nie potrafię prowadzić bloga. Nie jestem systematyczna. Nie mam w swym języku ogromu mądrych słów i nie potrafię udawać szczęścia. Życie codzienne i częste porażki nie są sprzedajnym towarem.
Blog nie jest po to by się na nim wzbogacać. Nie materialnie... lecz duchowo owszem.
To co mi przynosiło wielką radość to dobre słowo zaglądaczy, lecz z chwilą gdy przestałam pisać, oni też przestali. Dane mi było poznać ludzi których nigdy w życiu nie udałoby mi się spotkać, poznałam cudowną dziewczynę która pochodzi zupełnie z innej części Polski i emigrowała do Wielkiej Brytanii i za to jestem ogromnie wdzięczna losowi.
Takie miejsce w internecie zdecydowanie nie jest dla mnie. Myślę że blogowanie nie wzbudza takiego zainteresowania jak kiedyś.
Może kiedyś zobaczycie w internecie moje zdjęcia ponieważ musiałam stworzyć do CV swoje portfolio. Może... Może jeszcze kiedyś będę blogerką ... może. Nigdy nie wiemy co nas w życiu spotka. Dziś jednak uważam że nie jest to droga którą chcę podążać.
Z okazji Świąt Wielkanocnych życzę wszystkim pogody ducha, zdrowia i rodzinnej atmosfery przepełnionej rozmową, uśmiechami i bliskością ważnych dla nas ludzi.
Dla wielu z was jest to oczywiste ... dla mnie też było.
